Troost

Het meest bijzondere van dieren vind ik hun vermogen om te troosten.
Door de tijd heen heb ik een aantal ingrijpende momenten meegemaakt dat het verdriet overheerste.
Op die momenten heb ik ervaren hoe je huisdier en in ons geval onze hond Hero hier op reageert.
Ik weet nog heel goed dat toen de tranen de overhand kregen en als flinke rivieren over mijn wangen stroomden Hero opstond en dicht tegen mijn benen aan ging zitten.
Dat was echte troost, troost zonder woorden, zomaar, Hero voelde dus blijkbaar aan hoe ik me voelde! En het was troost!
Niets is moeilijker dan iemand echt troosten. Wij gebruiken woorden, maar iedereen die veel ellende heeft meegemaakt weet dat woorden niet kunnen troosten. Nee, ook de goed bedoelde arm om iemand heen leggen kan leeg en bedreigend voelen.
Terwijl de ander dat eigenlijk helemaal niet zo bedoeld.
Of we komen met een lading tissues aan kakken, ook dat is iets wat eigenlijk troostend goed bedoeld niet zo handig is, wij geven hier mee ongewild en onbewust eigenlijk het signaal af van’ droog je tranen en wees sterk’.
Wij mensen hebben vaak woorden en daden nodig, maar echte troost is denk ik uit eigen ervaring zonder woorden en daden.
Met dieren kan je praten en stil zijn ,eigenlijk alles zeggen of niet zeggen wat je tegen een mens nooit zou zeggen.
Dieren begrijpen je zonder woorden of met een stortvloed aan woorden. Ze zijn er gewoon, niet meer en niet minder.
Er is geen troost zonder tranen, want troost is het moment waarop we ons verzet opgeven’.
Probeer eens iemand te troosten door stil te zijn. en er gewoon te ‘zijn’ samen met die ander.
En jaaaaaa, ik heb het ook tegen mezelf!

Warme groet, Gerda. Lifecoach & Rouwcounselor

©️Gerda Sinon-Brander