Hé hé eindelijk is het dan zover na een erg lange periode van wachten mag ik dan eindelijk mijn ticket voor de kwart NN Marathon Rotterdam verzilveren.
Yeaaaaaaa zo blij en wat een feest in de stad, ik ben niet de enige die geweldig blij is om deze marathon weer te kunnen lopen de vrolijkheid spat er bij iedereen af.
En dan is het zover, ik sta te wachten in mijn start vak wave 3 ‘dacht ik’ want het duurt toch wel erg lang voor het startschot komt, als er dan een stem roept ‘ en daar gaat wave 3 , succes mensen’ merk ik dat alles rondom mij toch echt stil blijft staan, er klopt iets niet.
Snel schiet ik naar voren , tot aan de start ,waar de lijn weer gespannen wordt en in de verte zie ik de laatste mensen uit wave 3 hardlopen.
En het blijkt inderdaad dat ik in het verkeerde startvak stond, ik stond inplaats van wave3 in wave 4 en dat wordt bevestigd door de wachters bij de start.
Dus dat wordt nog langer wachten tot de start van wave 4 komt, en ja hoor daar gaat het, de lijn van de start wordt weg gehaald en even later klinkt het startschot. Ik schiet met zo velen naar voren en probeer mijn ritme en plek van hardlopen te vinden.
Doch iedereen rent mij als gekken voorbij, alsof het koeien zijn die na een lange winter weer voor het eerst buiten in het land komen en dan van gekkigheid niet weten hoe blij ze zijn dat ze weer vers gras kunnen eten.
Nu zijn het dan hardlopers die zo uitbundig blij zijn, het leek zelfs wel op de ret race van de maatschappij.
Mensen , hardlopers blind voor de omgeving, de mooie dingen die er te zien, te beleven zijn.
Enkel hun ogen gericht op het doel, de finish !
Je kunt dit bijna synoniem voor ons leven zetten,hoevaak rennen en leven wij wel niet in onze haast en drukte langs de mooie, liefdevolle en belangrijke zaken heen. Teveel gefocust op ons doel, of verlangens of pijn en verdriet etc…
Ik zeg niet dat dat altijd verkeerd is maar op z’n tijd eens rustiger en gelijkmatiger wandelen of zelfs stil gaan staan ,rust nemen of gewoon een pas op de plaats maken kan zeer verhelderend, bemoedigend
opbouwend of zelfs helend werken.
Voor mijzelf heb ik uit deze Marathon geleerd om te proberen in rust het leven te willen door wandelen, ook als het leven z’n ups en downs met mij laat zien.
Ik weet , ik hoef het niet alleen te doen, er zijn mede lopers en zelfs toeschouwers die mij willen bemoedigen en ondersteunen daar waar nodig is.
En jij ? Hoe sta jij er in het leven voor ? Heb je iemand waar je je blijdschap, je zorgen , je rouw, verdriet etc mee kunt delen ..?
Weet ik ga graag samen met jou op weg, om je te ondersteunen, te bemoedigen ook als je door een diepe donkere periode heen gaat. Je hoeft niet alleen te gaan, ontdek de kracht van samen delen, ontmoeten en verbinden. P.S De finish heb ik uiteindelijk op mijn eigen manier en in eigen tempo gehaald YEAAAAAAA
Warme groet, Gerda
Lifecoach/ Rouwcounselor
crossinglevenscoaching.com
